موقيت جغرافيايي شهر گرگان :
شهر گرگان یکی از شهرهای سواحلی دریای خزر و مرکز استان گلستان است . شهر گرگان در عرض جغرافیایی ´49 º36 وطول جغرافیایی ´54 º 38 شرقی و با ارتفاع 155 متر از سطح آبهای آزاد در جنوب شرقی دریای خزر و در دامنه کوه شاهوار و بر سر راه کشوری تهران به مشهد واقع شده است . شهر گرگان با مساحت 2885 کیلومتر مربع ، در قسمت شرقی استان که دارای مساحتی برابر با 47375 کیلومتر مربع می باشد واقع شده است . در سرشماری عمومی نفوس و مسکن مهرماه 1365 شهرستان گرگان 345448 نفر جمعیت داشته است و طبق سر شماری سال 1375 استان گلستان بالغ بر 1425000 نفر جمعیت دارد . نرخ رشد جمعیت رو به کاهش است . گرگان دارای تابستان های گرم با متوسط دمای 7/27 درجه سانتیگراد سبی 5/71 درصد در دی ماه می باشد لازم به ذکر است که هر اندازه از دریا به سمت شرق پیش رویم از رطوبت هوا کاسته می شود . 
 
میزان متوسط درجه حرارت سالانه 2/17 درجه سانتیگراد می باشد . حداکثر مطلق 
درجه حرارت گرگان در سال 70 ، معادل 3/42 درجه و حداقل مطلق درجه حرارت 8/4- گزارش شده است 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                 3
 
 
خاک 
نوع وجنس خاک این منطقه از جنوب به شمال و از شرق به مغرب به تدریج
 از مرغوبیت می افتد طوری که خاک های حوضه رود گرگان تا اترک شور می شود . ارتفاع دشت گرگان (اراضی پست گرگان ) 25 متر ، خود و شهر گرگان 15 متر بلندی های جنوبی آن یعنی شاهکو حدود 3800 متر ، قله کوه ابر 2800 متر و شاهوار 3950 متر ارتفاع دارند . 
باد 
میزان وزش باد در شهر گرگان از جانب غرب به جنوب غربی به حداکثر خود می رسد و با شدت هر چه تمام تر و تقریباً در تمام مدت سال به سوی این شهر در وزش است . از طرف جنوب و جنوب شرقی به سبب وجود سلسله جبال البرز در این قسمت 
 
 
 
                                                                  4
 
 
وزش باد به حداقل ممکن تقلیل می یابد . دراقلیم معتدل و مرطوب بهترین عملکرد
 باد در تهیه رطوبت ساختمان می باشد و این مهم به خصوص در محل اتصال بنا به زمین مرطوب بسیار مورد توجه است که در بافت قدیم با کرسی چینی و ایجاد و در بافت جدید با استفاده از پیلوست تحقق می یابد . منطقة گرگان و دشت به علت قرارگیری بین دو کمربند زلزله عشق آباد در شمال شرقی و کمربند زلزله
 
بافت قدیم شهر گرگان
بافت قدیم گرگان متشکل از چهار دروازه بوده است که این دروازه ها( محل تقاطع راههای مختلف بوده اند ) می توانند علل و شیوه رشد شهر را نشان دهند ، چهار دروازه عبارتند از ؛ دروازه 
 
بسطام که در جنوب شرقی شهر قرار داشته است دروازه فوجی و یا سبزه مشهد که به طرف خراسان و مشهد می رفته است
 
 
 دروازه چهل دختر که در جنوب شهر قرار داشته و بطرف کوهستان
 می رفته و دروازه مازندران