دانلود,بررسی پاورپوینت گیاه در معماری,pptx
 
  مطلب مفید  
 
گیاهان در معماری به عنوان ابزار طراحی و فضاسازی می توانند مورد استفاده قرار گیرند. با توجه به شکل و حجم انفرادی و انبوه هر گونه، و ترکیب حجم ها و شکل های گونه ها، گیاه می تواند به عنوان یک فرم معماری مؤثر فضا را بسازد.
درختان گسترنده و سایه دار می توانند حالت سقف و سایه بان را داشته باشند. برای ایجاد فضاهای مسقف سبز می توان از گیاهان رونده و به کمک نگدارنده ها و داربست ها استفاده کرد. در هر دو حالت، فضاهای معماری سبز دلپذیری از حجم ها و سایه های فرم داده شده به وجود می آیند. ایجاد فضا با گیاهان رونده، در صورتی امکان پذیر است که سازه و اسکلت فضا را از مواد دیگری قبلاً ساخته باشند. این اسکلت، بسته به شکل، اندازه و مورد استفاده؛ آلاچیق، داربست، طاق، سردر و غیره نامیده می شود. به جنس مصالحی که برای اسکلت فضا به کار برده می شود، لازم است توجه شود که بر اثر رطوبت، پوسیدگی و ضایعه پیدا نکند.
 
 
 بخشی از مطلب 
 
 
      *_گیاهان_*
 
 
      انواع گیاهان شامل گیاهان پوشاننده زمین بوته های کوتاه،متوسط و
      بلند،درختان کوچک و گلدار و درختان متوسط و بزرگ است.بهتر است به
      صورت خلاصه موارد استفاده از این گیاهان را در توسعه فضا مرور کنیم.
 
 
      چمن،گیاهان پوشاننده زمین،گیاهان علفی و بوته های کوتاه به عنوان
      صفحه ی گیاهی علف عمل می کنند. آنها صفحه ی تغییر ناپذیر خاک و سنگ
      را با فرشی که از نظر خط،فرم،رنگ و بافت بسیار متغیر است می
      پوشاند.این مواد گیاهی،بر عکس خاک و سنگ تنوع فصلی جالبی به صفحه ی
      کف می بخشند. گیاه در معماری
 
 
      بوته های کوتاه،امتداد صفحه ی کف هستند و از فیزیکی فضاها را از
      یکدیگر جدا کرده و بر وجود لبه ی فضا دلالت می کنند.اما معمولا فضا
      را محصور نمی سازند.بوته های متوسط و بلند احساس محصور بودن و خلوت
      زیادی را منتقل می کنند.این بوته ها مهمترین ماده گیاهی در لبه ی
      گیاه کاری شده هستند.آنها به صورت زمینه ای برای نمایش عناصر موجود
      در فضا بوده و خود نیز می توانند به عنوان تندیسهایی در فضا مطرح شوند.
 
 
      درختان کوچک و گلدار به صورت پیکره هایی در فضا مطرح شده، می توانند
      حرکت و سایه را وارد فضا سازند.چنانچه در فضاهای کوچک از آنها
      استفاده شود موثر بوده،اما اگر در فضاهای بزرگ به کار روند گم می
      شوند مگر اینکه با سایر عناصر ترکیب شده و توده های حجیم به وجود
      آورند.درختان کوچک و گلدار می توانند بخشی از لبه ی فضا را تشکیل
      داده،بر جذابیت بصری و تنوع فصلی بیفزایند.این درختان می توانند برای
      جلوگیری از تابش آفتاب در نزدیکی سطح افق و ایجاد سایه های بلند در
      اوایل صبح یا اواخر بعد از ظهر هم بکار روند.به عنوان تک درخت سایه
      های لک مانندی بر زمین به وجود آورند.اما اگر در تلفیق با سایر
      درختان کوتاه بکار روند،می توانند بیشه ای طبیعی یا توده ی مرتب و
      معمارانه ای را در مقیاس کوچک ایجاد کنند.به این ترتیب می توانند
      سایه بانی کوتاه و پیوسته به وجود آورند.درختان بزرگ و متوسط معمولا
      سایه بان گیاهی را به وجود می آورند.اهمیت فضایی آنها بیشتر به دلیل
      تاثیرشان بر نور و سایه هایی که بر محوطه می اندازند می باشد.اگر از
      فواصل دور به آنها بنگریم می توانند فضا را محصور کنند،اما اگر از
      نزدیک به آنها نگاه کنیم،در ارتفاع چشم ما فضا باز است،در اینصورت
      تنه آنها می تواند بر وجود لبه ی فضا دلالت کند.  گیاه در معماری
 
 
      احتمالا پیچک همه کاره ترین گیاه است.این گیاه می تواند به صورت
      صفحه ی کف،لبه یا بالای سر،مطرح شود.ممکن است همیشه سبز بوده در
      زمانهای مختلف وضعیتی نسبتا ایستاده داشته باشد،و یا ویژگی فصول را
      تقریبا به هر سطحب ببخشد.می تواند طی مدت نسبتا کوتاهی رشد کرده
      ،صفحه ی کتاب،لبه یا بالای سر معمارانه را ملایم تر کرده به سطوحی
      متنوع تر تبدیل نماید.می تواند آزادانه آویزان شده احساسی بسیار
      طبیعی ایجاد کند،یا به دیواره های ساختمان چشبیده به صورت صفحات
      معماری مطرح شود.می تواند به سرعت و با هزینه کم حالت یا ویژگی فضایی
      را دگرگون کند.
 
 
      گیاه در معماری
 
 
      *_شکل گیاهان_*
 
 
      محدوده خارجی گیاهان جهت ایجاد وضعیتها و شکل های جالب توجه در
      محوطه سازی به اندازه کافی تنوع دارد.دسته های کلی شکل آنها به
      صورتهای زیر است:  گیاه در معماری