پاورپوینت بررسی تغییر اقلیم(Climate change)

تغییر اقلیم یکی از بزرگترین تهدیدهای بشری در دنیای کنونی و احتمالا آینده می باشد. تغییر اقلیم به واسطه افزایش گازهای گلخانه ای می باشد که هم منشا طبیعی و غیر طبیعی می باشد.
مهمترین گازهای گلخانه ای(GHGs) عبارتند از : CHCLF2، CF4 ،SF6 ،CO2, CH4, N2O، CCL2F2ولی بزرگترین عامل CO2 است که می تواند بین 50 تا 100 سال در اتمسفر باقی بماند.
شواهد علمی نشان می دهند که منابع طبیعی تغییر اقلیم نمی توانند عامل افزایش سریع دمای جهانی باشند. در عوض اکثرا نتایج نشان می دهند که عوامل انسانی عامل افزایش دمای جهانی است.   
تا قبل از انقلاب صنعتی CO2 برای هزاران سال دارای یک مقدار نسبتا یکنواخت بود (10 ± 280 ppm). میزان CO2 بعد از آن تاریخ به طور مداوم افزایش یافت تا اینکه در سال 1999 به میزان 367ppm رسید.

همانطور که قبلا ذکر شد مهمترین عامل تغییر اقلیم منابع مصنوعی می باشند و گفته می شود عوامل انسانی مسبب 6/99درصد تغییرات CO2 می باشند.

مهمترین عوامل طبیعی تغییر اقلیم عبارتند از تغییر در میزان نور خورشید از طریق تغییر در مدار چرخش زمین اطراف خورشید وفوران اتشفشانها.
مهمترین عوامل مصنوعی افزایش CO2  عبارتند از سوزاندن سوختهای فسیلی و سوزاندن بیومس. براساس تخمینهای صورت گرفته در حدود 75% از افزایش CO2 ناشی از سوزاندن سوختهای فسیلی  است که از فعالیتهای صنعتی، کشاورزی و حمل و نقل نشات می گیرند. مابقی،25% ناشی از سوزاندن بیومس می باشد.

اثرات بالقوه تغییر اقلیم عبارتند از تغییر تعادل اکوسیستمها، اثر برروی سیستمهای انسانی، ذوب یخها و بالا رفتن سطح دریاها، افزایش خطر جاری شدن سیلابها و تغییر کاربریهای سرزمین.    

براساس شواهد علمی تغییر اقلیم بیشتر بخشهای فقیر کره زمین را تحت تاثیر قرار می دهد. به هر حال به واسطه وسعت تاثیرات ممکن است که بسیاری از کشورها را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین کشورهای متفاوت بایستی دست به دست هم داده تا با این مشکل عظیم جهانی مقابله کنند.

یک معاهده جهانی که در بحث تغییر اقلیم بسیار حائذ اهمیت است پروتوکل کیوتو می باشد. در این پروتوکل کشورهای پیشرفته موافقت کردند که میزان گازهای گلخانه ای رانسبت به سال 1990 تا 2/5% بین سالهای 2008 و 2012  کاهش دهند.
در واقع در پروتوکل کیوتو کشورهای صنعتی متعهد شدند که کاهش گازهای گلخانه ای را ازطریق افزایش بازدهی انرژی، محافظت از محلهای جذب گازهای گلخانه ای، کشاورزی پایدار، فن اوریهای زیست محیطی و کنترل گازهای بخش ترافیک  انجام دهند.
به هر حال گزارشی که توسط کمیته بین المللی تغییر اقلیم(IPCC) ارائه شد نشان داده که اگر شرایط موجود تا سال 2050 ادامه یابد دمای کره زمین تا 4/1 درجه سانتیگراد اضافه خواهد شد.  به عنوان یک نتیجه اعلام شد جهت جلوگیری از این اتفاق گازهای گلخانه ای باید تا 60% تا سال 2050 کاهش یابند.
کشورهای در حال توسعه عامل 40% از دی اکسید کربن می باشند و به واسطه رشد جمعیتی که دارند دی اکسید کربن آنها ممکن است از میزان دی اکسید کربن کشورهای توسعه یافته بیشتر شود.
در راستای تلاشهای جهانی برای مبارزه علیه تغییر اقلیم کشورما هم باید گامهای اساسی در این راه بردارد. که نقطه شروع کار می تواند تخمین درست از میزان گازهای گلخانه ای از بخشهای مختلف و مرتبط باشد.
دانشمندان علم تغییر اقلیم معتقدند که گرچه پروتوکل کیوتو نقطه شروع خوبی بود ولی به تنهایی قادر به حل مشکلات تغییر اقلیم نمی باشد. لذا بعد از پروتوکل کیوتو گردهماییهای دیگری هم برگزار شد. جدیدترین گردهمایی کنفرانس مونترال بود که در دسامبر 2005برگزار شد.    
در کنفرانس مونترال موافقت شد که کشورهای پیشرفته می توانند در پروژه هایی که سبب کاهش دی اکسید کربن می شود در کشورهای در حال توسعه مشارکت نمایند. و این کاهش می تواند بخشی از تعهدات کاهش دی اکسید کربن آنها را جبران کند. موضوع مهم دیگری که بهتوافق رسید این بود که برروی راهکارهای سازگاری علیه اثرات احتمالی تغییر اقلیم توجه شود.

در کل به نظر می رسد امروزه بشر نسبت به بحران تغییر اقلیم بسیار نگران است و در حالی که به دنبال راههایی برای مبارزه علیه آن است خودرا برای اثرات احتمالی آن آماده می کند.     

و....