دانلود,بررسی پاورپوینت اصول و مباني گودبرداري و سازه هاي نگهبان,pptx
 
 
بخشی از مطلب  
 
) تنگ بستن پشت خاکریز (دیوار نگهبان) 
گاهی شیب زمین زیاد است و این گودی از شیب، باید در چند مرحله خاکریزی شود تا بتوان به سطح مورد نظر (سطح زیر پیِ ساختمان) رسید. در چنین مواردی، ساختن دیواره، پشت واره (دیوار تنگ، دیوار نگهبان یا دیوار حایل) گفته می شود که سبب نگه داری خاکریزی خواهد شد. اگر خاکریزی مرتفع باشد، تنگ تحت زاویه با فاصله های معین در دل دیوار پشت واره باید ساخته شود. دیوار پشت واره با پی سازی، در شکل های گوناگون با مصالح مرغوب اجرا می شود، در ضمن پی آن باید گسترده باشد، تا در اثر فشار پشت تنگ از خاکریزی، خطر واژگونی (تنگ) برطرف شود. 
توجه 1: اگر قسمتی از سطح زمین کوبیده شده از خاکریزی برای محوطه باشد، در قسمت هایی از دیوار پشت واره، لوله گذاری اجرا خواهد شد. این لوله ها سبب هدایت آب از پشت خاکریز به خارج خواهد بود. در صورتی که این گونه اجرا نشود، خطر رانش دیوار پشت واره (به خصوص دیوار پشت واره بدون تنگ به وسیله فشارهای جانبی از خاکریزی) وجود خواهد داشت. 
توجه 2: اگر ارتفاع خاک ریزی بلند باشد، لایه های خاک باید دارای دانه بندیِ «گراول» (درشت دانه بیشتر و تا حدود قطر 3 اینچ یعنی قلوه سنگ، شن درشت، شن بادامی و ریزدانه شن و ماسه با مقدار لازم سیلت همراه با نسبت معینی از خاک رس، مخلوطی دونم با مقدار آب کافی) باشد، سپس باید لایه به لایه ریختن و غلتک کردن آن تا سطح مورد نظر انجام گیرد. 
توجه 3: در مواردی با اضافه کردن شیره آهک به مخلوط مرطوب، ورز دادن آن، ریختن لایه به لایه و غلتک زنی لایه ها، خاک ریزی بسیار اصولی اجرا می شود. 
توجه 4: عمل غلتک زنی در هر لایه، باید تا قبل از پوسته شدن سطح خاک ریزی شده انجام شود. 
معمولاً قبل از اجرای لایه خاک ریزی بعدی، سطح لایه خاک ریزی غلتک شده توسط غلتک آج داری به نام غلتک «پابزی» شیارهایی در سطوح خاک ریزی به وجود می آید. این کار باعث پیوند لایه های بعدی به لایه های زیرین خواهد شد. بدین ترتیب قبل از پی سازی، پی مقاوم خاکی و اصولی برای زیرسازی پی ساختمان به وجود خواهد آمد. (شکل 4-1) 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1-6) شیب پایدار  (زاویه گودبرداری) 
از جمله مسایل مهمی که در گودبرداری ها بدان بر می خوریم، حفاظت و نگهداری شیب ها و شیروانی های جانبی یا دیواره های ترانشه های محیطی گودها، به ویژه گودهای عمیقی و عریض است. در خاکبرداری های وسیع، که لازم است حجم عظیمی از خاک برداشته شود، استفاده از مهاربندی عرضی در جهت عمود بر دیواره معمولاً غیر اقتصادی، و در بسیاری از موارد نیز عملاً غیر اجرایی است. 
در گودبرداری های کوچکتر، مقایسه بین استفاده از مهاربندی عرضی یا اجرای دیواره گود به صورت شیبدار و انتخاب یکی از این دو گزینه بستگی به میزان فضای قابل دسترس و نیز ملاحظات اقتصادی دارد. گودبرداری های باز و عریض ممکن است برای استفاده دائم و یا به عنوان بخشی از کارهای اجرایی موقت لازم باشند. نکته قابل توجه آن است که گودبرداری و مسائل مربوط به آن، یکی از مسائل مهندسی عمران است و نباید از ضوابط ویژه سایر شاخه ها، نظیر استخراج معادن و نظایر آن، بدون در نظر گرفتن ملاحظات مهندسی عمران، در این خصوص استفاده شود. 
به طور کلی می توان گفت که اجرای گودبرداری های موقت به صورت شیب دار، چه از نظر هزینه مستقیم و چه از نظر زمان اجرا، در مقایسه با سایر روشهای نگهداری خاک اقتصادی تر است. این گزینه را هنگامی می توانیم اتخاذ کنیم که هم بتوانیم شیب را در داخل زمین مورد نظر اجرا کنیم و هم دبی آب زیرزمینی ای که به شیب وارد می شود کم باشد یا بتوانیم آن را کنترل کنیم. با این وجود، اتخاذ تصمیم در مورد عدم اجرای سازه نگهبان حتماً باید مبتنی بر دارا بودن آگاهی کافی در مورد خاک زیرین و نیز تحلیل پایداری مناسب خاک باشد، و نمی توان صرفاً بر مبنای ملاحظات اقتصادی و نیز یک شیب فرضی بدین امر مبادرت کرد. 
پایداری شیب خاکهای دانه ای را می توانیم به سهولت با توجه به زاویه مقاومت برشی ، یعنی زاویه اصطکاک داخلی خاک یا لایه های خاک تعیین کنیم. در خاکهای چسبنده تحکیم عادی یافته ، برای بررسی و تعیین پایداری شیب می توانیم از محاسبات تکراری لنگرهای محرک و مقاوم را باید بر اساس مقاومت برشی زهکشی نشده سریع خاک در سطح گسیختگی مورد نظر به دست بیاوریم. در صورت امکان، به منظور جلوگیری از تأثیر دست خوردگی خاک بر روی تعیین مقاومت خاک های رسی، بهتر است مقاومت برشی این گونه خاک ها را به جای آنکه با استفاده از روشهای آزمایشگاهی تعیین کنیم، در محل و با استفاده از آزمون برش پرّه ای به دست آوریم.