دانلود,پاورپوینت بررسی محله اختیاریه منطقه 3تهران ,pptx
 
 
بخشی از مطلب
 
 
-سوابق تاريخي منطقه 
منطقه سه بخشي از شميران محسوب مي شود . شميران داراي آباديهاي بسيار است كه در اينجا تنها از آباديهايي نام برده مي شود كه در محدوده جغرافيايي اين منطقه قرار داشته است. 
تاريخ شميران و آباديهاي آن از گذشته دور همواره متاثر از تاريخ شهر ري و بعد از آن تهران بوده است . شميران آسايشگاه مردم ري بوده وبعدها به علت  وجود نقاط كوهستاني صعب العبور داراي اهميت زيادي شد و استحكامات متعددي در آنجا ساخته شد . 
قلهك : 
نخستين قريه شميران محسوب مي شود كه از آنجا جاده هاي متعددي به اطراف منشعب مي شده است . يكي به سوي سفارت خانه فرنگيها ، ديگري به سوي قصراعيان و باغهاي ييلاقي درباريان يا كارمندان مي رفته است . 
از نوشته هاي سياحان چنين بر مي آيد كه منطقه قلهك از اهميت ويژه اي برخوردار بوده و به نسبت ساير آباديها نيز زودترداراي تاسيسات شهري شده بود . 
آبادي اصلي قلهك در شمال شرقي تهران برسرراه قديم تهران – تجريش واقع و جزء نقاط خوش آب و هوا است  . مساعد بودن اقليم و فراواني آن به باغداري رونق بخشيده بود و اكثر اهالي در اين شغل امرار معاش مي كردند .علاوه بر باغداري تعدادي از افراد نيز در كارخانجات مهمات سازي به كار اشتغال داشته‌اند . 
تعداد افراد شاغل در اين كارخانجات مشخص نيست و همچنين به دليل تغييرات فراوان در منطقه محل اين كارخانجات مشخص نمي باشد. 
ساختار جمعيتي منطقه علاوه برساكنين مسلمان آن حدود بيست خانوار ارمني و چند خانواده يهودي بوده است . 
دروس : 
اصل آن در كتا ب نامهاي شهرها  و ديه ها ي ايران «گروس» عنوان شده است ، از نقاط اصلي منطقه بود ه كه در  هزاره دوم بيش از ميلاد مسكوني بوده است . 
اين منطقه توسعه خود را از سال 1335 آغاز كرد و تراكم جمعيتش در اين سال 65 نفر در هكتار بوده است . دروس در چهار كيلومتري جنوب شرقي تجريش واقع شده است . و جمعيتش بر اساس فرهنگ جغرافيايي ايران در سال 1347 ، به 500 متر ذكر شده است . اين ده نيز همانند ساير دهات منطقه به دليل اقليم مساعد داراي باغات فراوان بوده و اكثر مردم به باغداري اشتغال داشته اند . 
داووديه : 
اين مكان مرآت البلدان ناميده مي شده است و درالماثر در توصيف اين روستا آمده است : داوديه كه به نام ارغونيه مشهور بوده توسط مرحوم ميرزا آقاخان نوري صدراعظم به اسم پسرش ميرزا خان توسعه داده شد . 
چال هرز : 
اين محله بر سرراه تجريش ، تهران واقع شده و درمرآت البلدان آمده است : 
« چاله هرز از دهات شميران تهران ، طرف ضلع غربي ضرابخانه دولت قرار گرفته  است و هوايش گرم و آب در اين ناحيه كم مي باشد » 
اين ده از قنات دربند مشروب است ، اين آبادي نامش در نامه شاه طهماسب آمده است كه وقف آستان حضرت عبدالعظيم بوده است .  از جمله روستاهاي ديگر منطقه رستم آباد است كه در چهار كيلومتري را ه تهران –تجريش واقع شده ، در مجموع آن روستاها داراي نكات مشتركي باهم هستند از جمله اقليم مساعد كه خود باعث رونق كشاورزي و باغداري در اين نواحي شده است .
ده ونك : 
از روستاهاي مهم ديگر است كه حدود 500 سال سابقه تاريخي دارد ، اين محل تا قبل از گسترش بي رويه تهران محل استراحت و هواخوري مردم تهران بوده است ، هسته اصلي ده در چهار كيلومتري جنوب غربي تجريش واقع شده است . و جزء بخش شميران محسوب مي شود . 
مالك اين آبادي در زمان قاجار مستوفي الممالك صدر اعظم ناصرالدين شاه بود كه باغ شخصي وي هم اكنون محل دانشگاه الزهرا است و قبر وي نيز در آنجا مي باشد . پس از مرگ وي زمين ها ميان وراث تقسيم شد و يكپارچگي اين زمينها از ميان رفت و به قطعات كوچكتر تفكيك شدند. باتوجه به خصوصيت كلي منطقه افراد اين ده نيز به كشاورزي و باغداري اشتغال داشتند . 
 در سال 1355 ،حدود 100 هكتار باغ و زمين زراعي د راين ناحيه وجود داشت كه 4 هكتار به باغ ميوه اختصاص داشته است و حدود 5 هكتار به گندم كاري ديم و 4 هكتار باغ و قلمستان بود . 
ساختار جمعيتي اين روستا با مهاجرت ارامنه به اين منطقه تغييركرده و ارامنه در محدوده جاده سئول فعلي كه د رگذشته به جاده ارامنه معروف بود ه است مسكن گزيده بود ند و قلعه معروف ارامنه نيز در همين محل است .